Δαχτυλάκι μου,

σου δίνω προθεσμία 10 μέρες για να γιάνεις, σε έσπασα σήμερα και πώς θα ανέβω τα σκαλιά για την Απανεμιά; :o(

Απανεμιά

Είναι πολλά που μου λείπουν από την Ελλάδα. Και τώρα που άρχισα να ονειροπολώ για το τι θα κάνω τις 8 μέρες που θα βρεθώ πίσω στις γιορτές συνειδητοποίησα ότι τα πιο πολλά χωράν σε μια βραδιά στην "Απανεμιά". Συνάντηση στο Σύνταγμα με φίλους παλιούς και καλούς, συζητήσεις και γέλια στο δρόμο προς Πλάκα, στάση για σουβλάκι στο Μοναστηράκι και περίπατος στα στενά της Πλάκας, μέχρι τη Θόλου.

Ελάτε μέσα, εδώ οι άνθρωποι είναι άμεσοι, ζεστοί, απλοί, ζωντανοί...

ΥΓ: α, και μια βραδιά στο θέατρο Εξαρχείων, με το Βουτέρη και τη Δεκαβάλα, για να θυμηθώ τα (προπτυχιακά) φοιτητικά μου χρόνια!

PhD

Thanksgiving